Kodlama, yalnızca bilgisayar ekranında yazılar yazmak değildir. Aslında bir düşünme biçimidir. Problem çözme yeteneğini geliştiren, analitik düşünmeyi destekleyen ve üretmenin heyecanını yaşatan bir süreçtir. Bugünün çocukları teknolojiyle iç içe büyüyor. Ancak bu teknolojiyi yalnızca tüketen bireyler olarak yetişmeleri, onları pasifleştirir. Kodlama eğitimi ise onları üretmeye, sorgulamaya ve yön vermeye davet eder. Kodlama, sadece yazılım geliştirmenin ötesindedir. Fen bilimlerinden matematiğe, sanattan günlük yaşama kadar birçok alanda kullanılabilir. Basit bir algoritma ile çalışan bir oyun ya da bir sensörle etkileşime giren bir proje, çocukların kendi fikirlerini hayata geçirmesini sağlar. Bu da onların özgüvenini ve öğrenme isteğini artırır. Bir eğitimci olarak benim için kodlama öğretmek; çocuklara yalnızca teknik bilgi kazandırmak değil, aynı zamanda denemekten korkmamayı, sabretmeyi, hatalardan ders çıkarmayı ve yaratıcı düşünmeyi aşılamaktır. Her "çalıştı" cümlesiyle birlikte bir öğrencinin özgüveni de yeşerir. O an, sadece bir komut değil, bir inanç sistemi devreye girer. Günümüzde kodlama artık bir lüks değil, temel bir beceri olarak kabul ediliyor. Küçük yaşta bu beceriyle tanışan öğrenciler, geleceğin aktif bireyleri olma yolunda büyük bir adım atıyor. Kodlama öğrenen bir çocuk, sadece teknolojiyi kullanan değil, aynı zamanda onu yönlendiren biri haline geliyor. Kodlama, çocuklara hayal kurmayı, hayalini gerçeğe dönüştürmeyi ve ürettikçe öğrenmenin keyfini sunuyor. Onlara sadece bugünün değil, yarının dünyasını da inşa edebilme gücü veriyor. Bu yüzden her çocuğun bir gün kodla tanışması ve kendi dünyasına dokunabilmesi dileğiyle… Çünkü dünya, kodlayanların ellerinde yeniden şekilleniyor.