Bağlanma kavramı, ilk olarak John Bowley tarafından geliştirilmiştir. Bu kavram, bireyin yaşamın ilk yıllarında ebeveynleri ve bakım verenle kurduğu duygusal bağı ifade eder. ​ Üç Temel Bağlanma Türü ​Bağlanma kuramı çerçevesinde üç ana tür bulunmaktadır: ​Güvenli Bağlanma: Bireyin bakım veren veya ebeveynleri tarafından ihtiyaçlarının görülmesi ve bu ihtiyaçların düzenli bir şekilde karşılanması sonucu oluşur.   ​Kaygılı Bağlanma: Bireyin bakım veren veya ebeveynleri tarafından ihtiyaçlarının tutarsız bir şekilde karşılanması sonucunda ortaya çıkar.   ​Kaçınan Bağlanma: Bireyin bakım veren veya ebeveynleri tarafından ihtiyaçlarınızın karşılanmaması, cezalandırıcı ve olumsuz bir tutum ile karşılaşması sonucu oluşan bağdır.   ​ Romantik İlişkilere Yansıması ​Bireyin yaşamının ilk yıllarında kurduğu bu ilişkiler, ileride yaşadığı çevreyi olumlu ve olumsuz değerlendirmesine sebep olabilir ve yakın ilişkilerini (partner ile kurulan ilişki) etkileyebilir. ​Güvenli Bağlanan Bireyler ​Güvenli bağlanan bireyler, partnerleri ile daha sağlıklı ilişkiler kurabilmekte.   ​İhtiyaçlarını ve sınırlarını daha rahat bir şekilde ifade edebilmektedirler.   ​Kaygılı Bağlanan Bireyler ​Partnerleri tarafından sürekli terk edilme ve reddedilme korkusu yaşarlar.   ​Bu durum, bireylerde kaygı düzeyinin artmasına ve özbenliğin zedelenmesine neden olabilir.   ​Yoğun bir şekilde terk edilme korkusu yaşadıkları için ilişkilerde sürekli onay ihtiyacı ararlar.   ​Partnerlerine karşı sağlıklı bir sınır oluşturamamaktadırlar.   ​Kaçınan Bağlanan Bireyler ​Yakın ilişki kurmakta çok zorlanırlar.   ​Yakın ilişkileri özgürlüklerine karşı bir tehdit olarak görmektedirler.   ​Bu durum, bireyin ilişkilerinde sorumluluk almamasına neden olur.   ​Partnerlerine karşı tutarsız bir şekilde davranmakta.   ​İlişkilerinde duygusal dengesizlik yaşamaktadırlar.