Herkese merhabalar. Günümüzde “teknolojide sınır koyma” veya benzer bir kavram olan “teknolojik depolamayı” sadece bir çocuk özelinde değerlendirme doğru olmaz. Çünkü ilk çocukluk dönemi olarak değerlendirdiğimiz 0-6 yaş arası çocukların anne-babalarını rol model alırlar. Kısaca, çocukların teknolojiye bu kadar yönelmesinde dağılım payı oldukça büyüktür. Şimdi gelelim asıl konuma: “Teknoloji Çağında Çocuklara Sınır Koymak.” Sınır koymak nedir? Sınırlama, çocuğun bir davranışının ne düzeyde/ne sürede gerçekleşmesinin ebeveyni tarafından öğretilme sürecidir. Peki, çocukların bu denli teknolojiye ait özellikleri nelerdir? Gelin beraber olalım: Oyunlardan ödül kazanma amacı (dopamin artırımı) Kolay ulaşılabilir olması Çocukların anne-babalarının kendi durumu ile özdeşleştirmesi, yani kopyalaması (sık sık bildirim kontrolü, yemek yerken telefona bakma, ekran durumunun yüksek olması) Duygusal çıkışlarını kolayca nötrleme (öfke, kaygı, yalnızlık vb.) Sosyal ilişki kurma ihtiyacı Sınır eksikliği Heyecan ve adrenalin Gelin hep beraberlik sınır koymayı kolaylaştıran faktörlere göz atalım: Ödül-ceza düzenlemesi dosyası Sanal arkadaşlıklar yerine daha çok yüz yüze sosyal tanıtımları kaydeder Hobileri şifrelemek ve başlatmak için kurs vb. yardım almak Sadece çocuk özelinde değil, bütün ailenin katılacağı etkinlikler düzenleniyor Net ve açık kurallar kuralları ve kuralları ile birlikte olmak Seçeneklerin izinlerini bırakın (kırmızı elbise mi, mavi elbise mi?) Sakin bir tavır; kızgın bir davranıştan daha etkili Kurallar ve uygulama bütününde çocukla empati Kurallar yazılı hale getirilmeli (dijital gibi sözleşme) Bu gibi kolaylaştırıcı maddeler uygulanırken oldukça pozitif bir hava olmalıdır. Katı kurallar ve sadece başka birinin iradesi üzerine yürütülmemelidir. Nitekim çocukla birlikte çalışırlar ve onun tercihlerini süreç boyunca katarak sorumluluk üstlenirler. Bu, yetiştirecekleri hem de motive edecek. Herkese iyi haftalar